Ooit interesse gehad in het maken van moeilijke bochtjes met je lego stenen, maar geen idee hoe?
Dat zijn vanaf nu vergeten zorgen dankzij de flexo legostenen uit deze kickstarter.
https://www.kickstarter.com/projects/1135315686/flexo-bendable-bouncy-flexible-building-bricks
Met deze steentjes maak je bochten, kurkentrekkers, trampolines of katapulten zonder maar één druppeltje zweet te laten.
Wanneer je een Item Listing aanmaakt in OpenBazaar dan wordt de eerste afbeelding gebruikt als hoofdafbeelding. Het is daarom zaak deze er zo aantrekkelijk mogelijk uit te laten zien.
OpenBazaar gebruikt die eerste afbeelding op een aantal plekken, namelijk op de pagina waar al je items worden getoond, als hoofdafbeelding van de listing en hij wordt ook nog groot getoond wanneer er op de afbeelding wordt geklikt. Op al deze plekken wordt een ander formaat getoond, en hij wordt ook nog eens bijgeknipt in het listing-overzicht.
Om te zorgen dat de allereerste indruk direct de beste is heb ik een template gemaakt waarin de formaten worden weergegeven. Download hem gratis HIERO of door rechts te klikken en opslaan-als te kiezen op de volgende afbeelding.
En zo ziet het er dan uit wanneer je de template gebruikt.
De logo’s in de listings zijn gemaakt met behulp van de geniale Hipster Logo Generator
Een tijdje terug schreef ik een artikel over hoe je je eigen Media Server kan bouwen met een paar simpele tools. Maar, in dat artikel heb ik niet alles verteld. We pikken hier op waar we de laatste keer zijn gebleven, we gaan metadata toevoegen aan je mediatheek. Laat ik eerst kort uitleggen wat nou exact metadata is.
Metadata is letterlijk data over data..tja…
De metadata verteld eigenlijk van alles extra’s over de films die wij in onze media server hebben staan. Dingen zoals titel, welke acteurs spelen in deze film, omschrijving van de film, genres, etc. Zelfs een afbeelding van de DVD hoes of filmposter kunnen onderdeel zijn van de metadata. Naast al deze inhoudelijke informatie behoren dingen als welke codecs er zijn gebruikt, lengte van de film e.d. tot de technische metadata.
Je begrijpt. Dankzij de metadata komen we meer te weten over de film.
Er zijn verschillende manieren om metadata op te slaan. Er kunnen tekst bestanden in XML of NFO formaat worden aangemaakt. In dit soort bestanden staat meestal de inhoudelijke informatie. Daarnaast worden ook vaak afbeeldingen opgeslagen, los van de video, van screenshots, dvd-hoesjes en banners. Als laatste staat de technische metadata opgeslagen in het film-bestand zelf.
En nu…? Al deze metadata kan door een mediaplayer worden opgepakt en samengevoegd tot een overzichtelijk overzicht van de film, zoals bijvoorbeeld in volgend plaatje
Dat snap ik, wie zou dat nou niet willen?
De vraag is, hoe krijgen we metadata? Je kan natuurlijk alle XML bestanden zelf gaan zitten typen, en afbeeldingen downloaden met Google Image Search. Dat is leuk als je maar drie filmpjes in je bibliotheek hebt, maar wat nou als je honderden films bezit? Er is geen beginnen aan om zelf dan alle informatie bij elkaar te verzamelen. Gelukkig zijn er tools om dit proces voor je te automatiseren.
Ik heb er een aantal getest, hier onder mijn bevindingen.
Media Center Master is een vrij simpel te gebruiken programma. Dit is de enige tool van de drie waar je voor moet betalen, maar voordat je je portemonnee trekt mag je de volledige versie geheel gratis en voor niets 30 dagen lang gebruiken. Je voegt mappen toe om te scannen, en er gaat direct automatisch van alles gebeuren. Er wordt verbinding gemaakt met de volgende bronnen om metadata compleet te krijgen:
Er is verschikkelijk veel in te stellen in dit programma. Zo kan je automatisch ondertitels laten downloaden, of zelfs TV series automatisch compleet laten maken door middel van torrents. Het is mogelijk de metadata te bewerken. En worden middels kleurcoderingen aangegeven welke films nog niet volledig zijn geïndexeerd en welke nog helemaal niet.
Wat mij betreft een prima stukkie software, op één onhebbelijkheidje na; Om één of andere vage reden kan MCM niet omgaan met mijn complete collectie Saved by the Bell afleveringen en films. Hij blijft deze collectie constant automatisch scannen, zelfs na 2 dagen lang non-stop dit te hebben laten gaan komt er geen eind aan.
Het eerste wat mij opvalt aan dit programma is, dat er geen installer aanwezig is. Gewoon het zipje uitpakken in een map en hij is klaar voor gebruik. Top! Hier hou ik van.
Bij het toevoegen van mijn mappen liep ik tegen iets irritants aan, ik kreeg namelijk bij bijna elke film de volgende melding:
Ik heb Media Companion ongeveer 100 films laten scannen, en kan niet zeggen dat ik erg blij ben met het resultaat. Verkeerde afbeeldingen worden geladen bij films en series. Regelmatig foutmeldingen. Erg traag. Geen aanrader dus 🙁 Gelukkig is er geen install gedaan, dus een deïnstall is ook niet nodig.
En dan de laatste tool van de 3, en eigenlijk mijn favoriete. Dit programmatie is lichtgewicht, simpel in gebruik en wat mij betreft een stukje overzichtelijker in gebruik dan zijn betaalde broer Tool 1.
Installatie is ook bij deze niet nodig, gewoon .zipje uitpakken en gaan met die banaan. Na opstarten kan je voor films en series aparte scan folders instellen. Scannen gaat vrij snel, net als het ophalen van de metadata. Nadat alles is gescant krijg je zeer overzichtelijk, met behulp van 5 kolommen, per film te zien welke metadata wel en welke niet is binnengehaald. Aanvullen van de data is vrij recht toe recht aan.
Er plakt één klein nadeeltje aan deze, iets wat toch wel superhandig is van Media Center Master, ondertitels kunnen niet automatisch worden gedownload.
Meerdere conclusies zelfs
Oh ja, dit is hoe het er nu uit ziet in BubbleUPnP op mijn telefoon, een stuk opgeruimder en overzichtelijker dan voorheen.
Helaas is het met BubbleUPnP niet mogelijk om te genieten van alle metadata die ik nu tot mijn beschikking heb, wellicht ook eens iets om binnenkort een alternatief voor te zoeken…?
Sneller internet? Ok, geef toe, het zal geen tientallen aan mb’s opleveren, maar alle beetjes helpen. Daarnaast is het ook handig om alternatieve DNS servers in te stellen, mocht er weer eens een landelijke DNS storing bij Ziggo zijn of iets dergelijks 😉
De meeste mensen kennen het trucje van de DNS servers van Google gebruiken wel, de adressen 8.8.8.8 en 8.8.4.4 zijn lekker makkelijk te onthouden ook. Het zijn servers van Google, dus ze zijn robuust en gegarandeerd uitgerust met de nieuwste (beveiligings) technieken.
Maar zijn deze servers wel de optimale servers voor jouw specifieke situatie? Vast niet.
Hoe kom je te weten welke DNS servers dan wel het meeste geschikt zijn voor jou? Dankzij het simpele tooltje “Namebench“. Er is een Windows, Mac en Python versie.
Download de tool, en zwengel het aan. De default instellingen zijn prima, en je kan het direct gebruiken zonder dat je iets hoeft te installeren. Je huidige DNS servers worden automatisch ingevuld in het vak “Nameservers”. Klik op Start Benchmark
Wat de tool nu gaat doen is alle bekende openbare nameservers aanroepen, en meten hoe lang het duurt eerdat er antwoord terug komt. Dit kan even duren (Bij mij duurde het 2 uur! Maar het kan sneller gaan, afhankelijk van de instellingen)
Wanneer de tool klaar is met meten dan opent er een uitgebreid rapport in de browser.
Eigenlijk is alleen het bovenste gedeelte interessant. Links staat de snelheid winst die je behaalt als je de DNS adressen gebruikt die rechts staan vermeld.
De beste manier is om dit direct op je router te doen. De meeste routers hebben een vrij simpel te gebruiken browser interface. Dus, open je browser, vul het adres van je router in in de adres balk en gaan met die banaan.
Username en Password staan meestal onderop de router op een sticker, mocht dat niet het geval zijn dan is deze lijst met default usernames/passwords misschien wel nuttig
Ik neem even mijn eigen Ziggo (GRRR) router als voorbeeld. Na het inloggen ga ik naar Geavanceerde Instellingen. Setup –> LAN SetUp.Hier kan je de DNS adressen invullen die worden aangeraden door Namebench. Scroll naar beneden en klik op Save Settings. Klaar!
En nu lekker genieten van een sneller internet!
Disclaimer! Helaas helpt dit niet om de constant uitvallende internet problemen van Ziggo op te lossen. Mocht je hier last van hebben, dan stel ik voor een klacht in te dienen bij Ziggo. Heb ik ook gedaan gisteren, ik ben benieuwd wat het gaat opleveren.
Het kan bij WordPress wel eens gebeuren dat geplande berichten (Engels: Scheduled posts) niet werken. Dit is vrij simpel op te lossen.
Open dit bestand met notepad of iets gelijks.
Controleer eerst of de volgende regel aanwezig is in de wp-config
define( ‘DISABLE_WP_CRON’, true );
Is deze regel aanwezig? Verander TRUE in FALSE, sla op en upload naar je website. Als het goed is dan werkt het schedulen weer.
Mocht dat je probleem niet oplossen, of de regel is niet aanwezig in de wp-config. Doe dan het volgende:
Ga naar de regel
define('DB_COLLATE', '');
en voeg NA die regel het volgende toe:
//** Added cos normal cron's not working */
define( 'ALTERNATE_WP_CRON', true );
Dit zou het “Geplande berichten werken niet” probleem definitief de wereld uit moeten helpen. Lees meer over WP_Cron op de officiele WordPress Site
Ideaal toch? Al je eigen films veilig opgeslagen op je eigen computer, afgespeeld op je eigen t.v. bediend via je eigen android telefoon of tablet. Maar hoe doe je dit? Eigenlijk vrij simpel met wat gratis software en een chromecast.
Allereerst moet je in bezit zijn van een Chromecast. Google heeft recent een nieuw model uitgebracht dat ook 5G netwerken ondersteund, het is ten zeerste aan te raden om dit model te kopen. Hij is net zo duur, en de verbinding zal een heel stuk stabieler zijn dan bij het oude model.
De Chromecast sluit je aan op een vrije HDMI ingang van de televisie, en wordt gevoed via USB.
Volgende stap is het installeren van een mediaserver, en dat wordt
Dan nu de telefoon/tablet klaar maken om de Chromecast te bedienen, dit doen we met…
Ik heb vele mediaservers geprobeerd; MediaMonkey, DivX, Windows MediaPlayer, en nog wat anderen. Maar tot nu toe werkt er niets zo eenvoudig en geweldig als Serviio. Download Serviio op Serviio.org en start de installer. Tijdens de installatie kan je alle standaard instellingen houden zoals ze zijn.
Serviio installeert zichzelf als een service in Windows, en staat daardoor altijd automatisch aan.
Je kan Serviio configureren via start –> All Programs –> Serviio –> Serviio Console. Het is aan te raden om dit direct na installatie te doen. De console start waarschijnlijk geminimaliseerd op, je ziet een geel ikoontje in de tray, dubbelklik deze om het configuratiescherm te openen.
Via het tabblad Library kunt u uw mappen met videos, muziek, etc.. toe voegen aan de media server. Klik hiervoor op de knop Add Local, zoek de te delen map op en geef vervolgens aan of het om muziek, afbeeldingen of filmpjes gaat in deze map.
Je kan eventueel in het tabblad Presentation nog heel specifiek bepalen hoe bepaalde media worden getoont via de server.
Vervolgens de laatste van dit geweldige trio..
Download BubbleUPnP
uit de Google Playstore en installeer deze op je telefoon of tablet.
Van BubbleUPnP zijn eigenlijk twee versies, één gratis, en een betaalde. Werking van de gratis en betaalde versie is exact hetzelfde, de gratis versie heeft alleen wat beperkingen in de aantallen af te spelen items.
Na installatie werkt BubbleUPnP eigenlijk direct. Je kan bij renderers aangeven dat je de Chromecast wilt gebruiken, en bij Library je Serviio mediaserver selecteren.
Deze kwajongen, en eigenlijk elke andere firewall, kan nog wel eens roet in het eten gooien door poorten te blokkeren die je nodig hebt om media te streamen. Mocht je tegen een probleem aanlopen, probeer het volgende:
Ga naar Configuratiescherm\Alle Configuratiescherm-onderdelen\Windows Firewall (of gebruik de zoekfunctie van windows om Firewall te vinden)
Klik in de linkerbalk op Geavanceerde Instellingen. Ga naar Binnenkomende verbindingen en scroll in de lijst naar Serviioconsole, klik hier 2x op en controleer of de verbinding wordt toegestaan en of de regel is ingeschakeld. Doe dit ook bij Regels voor uitgaande verbindingen.
Werkt het nu nog niet, dan worden waarschijnlijk een paar poorten geblokkeerd door de Firewall, dit los je als volgt op:
Ga terug naar Binnenkomende verbindingen, en klik in de rechterbalk op Nieuwe regel… Selecteer Poort, klik op volgende en vink aan TCP en voer in 8895, klik nog een paar keer op volgende, voer een naam in (Suggestie: BubbleUPnP) en klik op voltooien
Doe dit ook voor:
Voeg dezelfde port filteringen toe bij Uitgaande verbindingen
Dat was het, je zou nu een prima functionerend medianetwerk moeten hebben, bedienbaar via elke mobiele telefoon of tablet, en af te spelen op elk weergave apparaat wat DLNA ondersteund zoals een Chromecast.
Wilt u nog dieper in de wereld van streamen duiken, dan raden wij u zeker dit boek aan: Guide to Streaming Media
Vragen of opmerkingen? Die kan je onderaan de pagina kwijt!
Dit is het derde deel uit een 3-delige serie blogs over digitale video signalen.
HDCP staat voor High Definition Content Protection. Het is een manier om illegale verspreiding van audio en video te voorkomen. Dit wordt is een vorm van Digital Rights Management (DRM). In de volksmond ook wel kopieerbeveiliging genoemd, maar in werkelijkheid is het veel meer dan dat. HDCP en DRM zijn bedoeld om te voorkomen dat er illegale dingen gebeuren met de video en audio.
Het principe achter HDCP is dat elk apparaat wat HDCP compliant is, een X aantal “keys” heeft. Voor elke key mag er één extra apparaat gekoppeld worden. Dit is meestal een weergave apparaat (beamer of monitor), maar zou ook een repeater, distributie versterker of switch kunnen zijn. Worden er meer apparaten aangesloten dan dat er keys zijn dan wordt het beeldsignaal afgebroken, op elk apparaat. Je ziet dan meestal een blauw of paars beeld.
Veel switchers en distributieversterkers hebben daarom extra keys beschikbaar, zodat weergave toch mogelijk blijft.
Wanneer extra apparaten aangesloten worden in een installatie dan wordt het signaal tijdelijk stop gezet. Dit omdat er controlle plaats moet vinden tussen alle apparaten of er nog wel voldoende keys beschikbaar zijn, en of elk apparaat wel aan de weergave eisen voldoet.
Naast dat HDCP met een keys principe werkt, is het ook mogelijk dat het bepaalt op welk type apparaten het afspelen van de media is toegestaan. Bijvoorbeeld wel op een monitor, maar niet op een beamer. Dit is op merk, type (en zelfs serienummer) niveau te bepalen!
Zowel HDMI, DVI als DP ondersteunen het HDCP protocol. Bijna elke legale media drager (dvd, blu-ray, etc) maakt e rook gebruik van.
Doordat heel nauwkeurig per medium is te bepalen wat wel en wat niet mag is het daarom belangrijk om altijd vantevoren goed te testen of een DVD of Blu-Ray wel afspeelbaar is op een installatie.
DP heeft ook nog zijn eigen kopieerbeveiligingsprotocol: DPCP. Dit wordt in de praktijd nauwelijks gebruikt, en is niet iets om je zorgen over te maken.
HDCP 2.2 is de laatste versie van HDCP en is speciaal ontwikkeld voor 3D en 4k toepassingen. Hiernaast was het ook nodig om de encryptie te verbeteren, doordat eerdere versies van HDCP gekraakt werden na een lek van de master key.
HDCP2.2 is niet volledige backwards compatible met eerdere versies, dit is by-design en zal mogelijk tot problemen kunnen leiden. Zo is het niet mogelijk om een 2.2 blu-ray af te spelen op een 2.0 televisie, andersom is geen probleem. Een 2.0 DVD speelt zonder problemen af op een 2.2 beamer.
Ook hier geldt dat het met een key-systeem werkt. Om 2 media af te kunnen spelen zal elk apparaat in de installatie het 2.2 protocol dus moeten ondersteunen, en de volledige installatie moet ook nog aan de eisen voldoen zoals die in vorige HDCP versies worden gesteld.
In deel 1 van deze serie leg ik onder andere het verschil uit tussen analoge en digitale video
In deel 2 van deze serie ga ik in op de verschillen tussen DVI, HDMI, DisplayPort en USB3.1.
Uiteraard weet ik niet alles uit mijn hoofd, deze serie is daardoor opgesteld met behulp van de volgende bronnen:
Dit is het tweede deel uit een 3-delige serie blogs over digitale video signalen.
DVI staat voor Digitale Video Interface en is ontworpen om (zoals de naam het al zegt) digitale video te vervoeren. Er zijn 3 varianten: DVI-D voor alleen digitale signalen DVI-I voor zowel digitale als analoge signalen en DVI-A voor alleen analoog. DVI-A zul je in de praktijk zelden tot nooit tegenkomen. DVI kan standaard een maximale resolutie aan van 1920×1200, maar dankzij dual-link technologie kan dit verdubbelen.
De 3 verschillende soorten DVI en de mogelijkheid tot dual-link vertaald zich tot een grote diversiteit aan connector-types. Als je veilig wilt zijn is het aan te raden om een DVI-I Dual link kabel te gebruiken, deze is het meest uitgebreid en compatible met alle andere types DVI.
HDMI staat voor High Definition Multimedia Interface en is ontworpen om zowel digitale video als audio te vervoeren. HDMI is backwards compatible met single-link DVI-I en DVI-D . Er zijn een aantal versies van HDMI, de grootste verschillen zitten hem in dat v1.xx geen ondersteuning biedt voor 3D of UHD signalen, ondersteuning hiervoor is toegevoegd sinds v2.0.
In tegenstelling tot DVI zie je de verschillen in HDMI versies niet terug in de connector. Dat wil niet zeggen dat er geen verschillende connectoren beschikbaar zijn voor HDMI. Er zijn maar liefst 5 soorten connectoren op de markt.
Type AType A is de standaard 19-pins HDMI connector.
Is een nog nooit gebruikte 29-pins connector. Deze is ook compatible met dual-link DVI. Verwachting is dat dit type connector nooit in productie genomen zal worden.
Type COftewel de mini-HDMI connector. Ook 19 pins, en in meeste opzichten hetzelfde als Type A, alleen kleiner. Dit type connector is bedoeld voor mobiele apparaten zoals tabets en telefoons.
Type DDe micro-HDMI. Kleiner dan mini-HDMI. Ook 19 pins, echter is de pin aansluiting anders verdeeld dan bij Type A en Type C
Type EDe Automotive Connection System (ACS) Heeft een slot-mechanisme en iets robuustere behuizing dat moet voorkomen dat er vocht en vuil in de connector kan komen of dat de kabel los trilt.
DisplayPortDisplayPort, in tegenstelling tot HDMI en DVI, is een open-source standaard. Hierdoor zijn licentiekosten een heel stuk lager en begint DP aan terrein te winnen op HDMI en DVI. DP is primair bedoeld voor digitale audio en video signalen, maar is ook in staat om USB, IP of andere types signaal te transporteren. DP is ooit ontwikkeld als opvolger van DVI, maar is hierin voorbij gestreefd door HDMI.
De techniek achter DP berust op packet-data, waardoor het mogelijk is om met een beperkt aantal pins toch met grote snelheid een grote hoeveelheid aan verschillende data te vervoeren. Packet data wordt ook gebruikt in de netwerktechnologie.
DP is uit zichzelf niet compatible met DVI of HDMI. De DP++ standaard is dat, door gebruik van dual-link technologie (sort van) wel. Het gebruik van een DP++ verloopkabel of adapter zorgt er voor dat er eigenlijk een DVI of HDMI signaal over de DP++ stekker wordt gestuurd.
Doordat het een open-source protocol betreft zijn er veel veschillende varianten/afgeleiden op de markt. Ieder met een variërende mate van compatibiliteit met de officiële DP specificaties.
USB 3.1 is herkenbaar aan de turquoise kleur van de connector. Het omvat een verdubbeling van de overdrachtsnelheid ten opzichte van USB 3.0 en is volledig backwards compatible met zijn voorgangers.
Wanneer USB 3.1 wordt gecombineerd met een USB Type-C connector wordt het echt tof, omdat het dan mogelijk wordt om HDMI en DisplayPort signalen over USB te versturen.
Mogelijk worden in de toekomst dus alle DVI, HDMI en DP aansluitingen op monitoren, pc’s etc.. vervangen door één enkele USB type-C aansluiting. Uiteraard zullen verloopkabels ruim beschikbaar zijn.
Analoge signalen, zoals VGA, component, composite, rgbhv kunnen over grote lengtes kabel worden vervoerd. Signaalkwaliteit neemt geleidelijk af naar mate de kabel langer wordt Je merkt dit onder andere doordat het signaal wazig wordt of kleuren die gaan verschuiven.
Door de manier waarop data wordt verstuurd over HDMI, DVI en Displayport kabels zal de kwaliteit van het signaal niet geleidelijk afnemen, maar zal het signaal gewoon stoppen wanneer de kabel te lang is.
Het lastige is dat maximum kabellengtes niet worden bepaald door de specificaties, daarom zal het altijd een beetje een gok blijven.
Het is verstandig om de volgende richtlijnen aan te houden:
| DVI | 4.6m |
| HDMI | 4.6m |
| DisplayPort | 3m |
| USB 3.1 | 3m |
In deel 1 van deze serie leg ik onder andere het verschil uit tussen analoge en digitale video.
In deel 3 van deze serie ga ik in op HDCP en DRM. Deel 3 zal verschijnen op vrijdag 18 december.
Uiteraard weet ik niet alles uit mijn hoofd, deze serie is daardoor opgesteld met behulp van de volgende bronnen:
Dit is het eerste deel uit een 3-delige serie blogs over digitale video signalen.
Om te beginnen een kort stukje over het verschil tussen digitale en analoge signalen.
Analoge signalen worden in een sinusvorm vervoerd over een kabel, dit in tegenstelling tot digitale signalen die in een blokvorm worden getransporteerd. De blokvorm wordt veroorzaakt doordat digitale signalen uit enen en nullen bestaan.
Analoog bestaat constant variërende electrische signalen, waardoor het signaal nooit exact 100% hetzelfde zal zijn.
Digitaal bestaat uit enen en nullen, hierdoor zal een signaal altijd exact hetzelfde zijn als het digitale origineel.
Voor digitale video zijn op dit moment 3 grote standaarden in omloop.: DVI, HDMI en Display port. Elke standaard heeft nog wat variaties en byzondere eigenschappen waar op ik in volgende delen van deze serie dieper in ga. Binnenkort zal USB3.1 zich aan deze standaarden gaan toevoegen, aangezien deze is ontworpen om ook HDMI en Displayport signalen te kunnen vervoeren.
In deel 2 van deze serie ga ik in op de verschillen tussen DVI, HDMI, DisplayPort en USB3.1. Deel 2 zal verschijnen op vrijdag 11 december.
In deel 3 van deze serie ga ik in op HDCP en DRM. Deel 3 zal verschijnen op vrijdag 18 december.
Uiteraard weet ik niet alles uit mijn hoofd, deze serie is daardoor opgesteld met behulp van de volgende bronnen:
Ik had nog een hele stapel ouder IDE schijven liggen, die ik had bewaard omdat er gegevens op stonden met sentimentele waarde. Ze lagen hier echt al een hele tijd, maar ineens kreeg ik een USB dockingstation
Helaas kwam de dockingstation zonder de benodigde kabels. Een oude IDE kabel had ik nog wel leggen, geen probleem. Echter de dock gebruikte een voor mij onbekend type aansluiting om de schijven mee te voeden…wat nu?
Gelukkig had ik nog een oude ATX voeding liggen. Volgende probleem: ATX voedingen hebben geen aan/uit schakelaar. /zucht
Met google kwam ik direct terecht bij een instructables pagina die uitlegt welke kabeltjes je moet kortsluiten om de voeding aan te schakelen. De informatie was niet helemaal correct, maar dankzij deze instructies kon ik eenvoudig uitvogelen wat wel de juiste manier is.
De instructables geeft aan dat je een groen draadje moet volgen, en deze aan de kant van de stekker losknippen. Helaas zat er bij mijn voeding geen groen kabeltje.Gelukkig kon ik aan de hand van de foto’s op de instructable afleiden welke draadjes ik wel moest hebben.
Hiernaast staat de pinout van een ATX voeding stekker afgebeeld. Io de afbeelding staat met pijlen aangegeven welke twee pins je met elkaar moet verbinden om de voeding op te starten.
Voor de duidelijkheid heb ik ook een foto gemaakt van de stekker, waarop je ziet welke draadjes doorgeknipt moeten worden.
Strip nu de losse draadjes een stukje af, en zet hier een kroonsteentje tussen, of als je het iets sjieker wilt aanpakken een schakelaar.
Steek nu de stekker in het stopcontact, et voila… een werkende voeding.
Opmerkingen of vragen? Laat gerust een berichtje achter onder deze post.
